April 23, 2016

Δεν μας πρέπει σιωπηλά!

Πολλές φορές έχουμε την τάση όταν κάνουμε έρωτα να σε παρακινώ να φωνάζεις δυνατά. Αυτό είναι κάτι που μ’ ερεθίζει αφάνταστα, και επιπλέον μας αρέσει σαν ζευγάρι η ιδέα ότι ενδεχομένως κάποιος ή κάποια άγνωστη μας ακούει που ξεσαλώνουμε. Που είναι πιθανό να έχει στήσει αυτί και να προσπαθεί να φανταστεί το τι πραγματικά κάνουμε και έχουμε καυλώσει έτσι, πράγμα που μάλλον θα τον/την έκανε να ερεθιστεί μαζί μας…

Όταν σε ακούω να φωνάζεις δυνατά, καυλώνω πάρα πολύ και το γαμήσι μας κορυφώνεται με όλο και πιο έντονο τρόπο προς εκπλήρωση των λάγνων επιθυμιών μας. Ο πούτσος μου τότε γίνεται στητός σαν κοντάρι, και εγώ σχεδόν τυφλωμένος από την καύλα. Να θέλω να σε πηδάω σαν λυσσασμένος. Κραυγές καύλας παντού, αναστεναγμοί και πάθος. Να στον καρφώνω στο μουνάκι σου, και ταυτόχρονα να σου γλείφω τα βυζάκια και ενίοτε να ανοίγω την κωλοτρυπίδα σου με τα δάχτυλα ή τους δονητές. Με κλειστά μάτια και χωρίς να ξέρω ποια τρύπα γαμάω κάθε φορά, να μπήγω μέσα σου με δύναμη το καυλί μου θέλοντας κυριολεκτικά να σε σκίσω. Με τόσο πάθος να με διαπερνά δεν αντέχω σιωπηλός, δεν μπορώ παρά να ουρλιάζω για να μ’ ακούσουν όλοι, να μάθουν πόσο μεγάλη καυλιάρα είσαι…

Η σκέψη και µόνο του καυτού ολόγλυκου µουνιoύ σου, αρκεί να κάνει τον πούτσο µου να σηκωθεί μέχρι το ταβάνι και να γίνει σκληρός σαν πέτρα. Κλείνοντας τα µάτια σε φαντάζομαι ξανά, πεσμένη στα γόνατα αυτή τη φορά. Να σε παίρνω πισωκολλητά και να βλέπω τα στρογγυλά σου κωλοµέρια να χτυπάνε στην κοιλιά µου µε ορμή και να ακούω τα αρχίδια µου να βρoντoχτυπάνε πάνω στα τρυφερά σου µουνόχειλα. Να σ' ακούω να βογκάς από το απότομο ζόρισμα αλλά και να σπρώχνεις το κωλαράκι σου προς τα πίσω για να δεχτείς όλο το μήκος του καυλωμένου πούτσου μου μέσα σου.

Έτσι αγαπημένη μου, το ζητά ο οργανισμός σου… Να μπαινοβγαίνω πίσω σου μερικές φορές, σφίγγοντας με το ένα μου χέρι τα βυζάκια σου ενώ με το άλλο να τρίβω την ερεθισμένη σου κλειτορίδα με μανία. Να χώνω δυο δάχτυλα στον υγρό σου κωλαράκο την ώρα που θαυμάζω τη ψωλάρα μου να  κατακτά τον όμορφο πισινό σου. Και όταν δεν μπορώ πια να βαστηχτώ, ένα πηχτό σιντριβάνι καυτού ψωλοχύµατος να ξεπηδά από τη σχισμή του πουτσοκέφαλου. Το πρώτο που αντικρίζω τότε, είναι η πλάτη σου λουσµένη στο σπέρμα. Μερικές σταγόνες μάλιστα γλυστρούν πάνω στα κωλομέρια σου σαν ρυάκι. Δεν μπορώ να µη νοιώσω την απόλυτη ευτυχία µε αυτή την εικόνα.


No comments:

Post a Comment